11 + ½ jaar nuchter en verslkaafd?
Alweer elf en een half jaar nuchter en clean. Wat betekent dat nou? Al een aantal jaren heb ik geen enkele moeite om niet te gaan drinken of andere verdovende
middelen te gebruiken. Trek heb ik zelden en als ik even trek krijg zet ik dat makkelijk van me af. Als je me vraagt heb je nog last van je verslaving kan ik heel eerlijk zeggen dat het niet meer zo is. Maar geen last hebben wil dat ook zeggen dat ik niet
meer verslaafd ben?
En toch gebeuren er dan dingen waar ik eens over na moest denken.
Afgelopen vakantie waren we in een klein dorpje in Duitsland. Er was daar een gezellig restaurant waar we een paar keer
hebben gegeten. In het restaurant was een hele grote open haard waarop het vlees gegrild werd. De kok kwam eerst langs om te laten zien wat voor vlees er gebruikt werd en hij was ook degene die bediende. De eerste keer toen de kok het eten kwam brengen had
hij midden op het bord voor mij en mijn vrouw een glaasje kruidenlikeur gezet. Dat deed hij trouwens bij iedereen. Toen ik het glaasje zag dacht ik bij mezelf Dat is lekker. Meteen daarop dacht ik: mijn vrouw drinkt nooit dus ik heb er twee.
Maar
mijn gedachten alleen al: Ik heb er twee, maakte me wel meteen duidelijk. Ik ben nog steeds verslaafd. Mijn eerste reactie was niet: nee dank je wel neem de glaasjes maar weer mee maar: Ik heb er twee.Ik vroeg
meteen daarop aan de kok of hij de glaasjes weer mee wilden nemen want wij drinken niet. Geen moment had ik spijt daarvan en het idee van: dat is lekker, kon ik ook meteen van me af zetten.
Vaker denk ik wel eens; ik zou best wel eens
weer een glaasje whiskey willen drinken. Maar ik denk nog steeds in een hele fles. Wat heb je aan een glaasje?
De verslaving zit nog steeds in mij. Ik kan er dan wel goed mee omgaan maar het zit er nog wel. Een momentje van achteloosheid,
even niet alert zijn en het zou zo maar kunnen gebeuren dat ik weer in mijn alcoholgebruik terug val. Daarom wil ik nog steeds ook niet één glaasje zolang ik nog in een hele fles denk. Ook al komt het steeds vaker voor dat mij drankjes worden
aangeboden. Na zo lange tijd kan het toch wel weer zeggen ze dan. Maar ik weet welke gevaren er op de loer liggen. Één glaasje kan leiden tot twee en dan is de hele fles er weer zo. Ik wil niet meer terug naar af. Er is veel te veel kapot gemaakt
in die tijd.
Ik ben dus nog steeds verslaafd, daar ben ik niet blij mee maar ik zal het er mee moeten doen. Ze zeggen wel dat eens verslaafd altijd verslaafd betekent. Stilletjes hoop ik dat dat niet zo is. Maar denk ik dat nou omdat
ik zo graag weer sociaal wil gebruiken of is dat mijn verslaving die om de hoek kijkt.
Ik ga nog steeds één keer in de week naar een zelfhulpgroep zoals de Buitenveldertgroep, de AA en de NA. Ik
vind dat nog steeds leuk en ook nuttig. De bijeenkomsten gaan dan ook niet zozeer over alcohol of drugs maar over het leven. Hoe sta je in dat leven en hoe ga je er mee om. Wat doe je met de moeilijke dingen. Ik kan daar nog steeds leren van andere bezoekers
van de bijeenkomsten. Veel van die bezoekers(fellows) hebben nog last van hun verslaving. Ze hebben trek momenten en terug vallen. Dat heb ik niet meer. Ik heb mijn verslaving onder controle en gebruik niet meer. Dus voor mijn verslaving ga ik niet echt meer
naar de groepen.
Alhoewel?